مردم هزاره در آسیای مرکزی، با پیوند فرهنگ های مختلف، تمدن ما را توانمند کرده اند

در حالی که افغان ها حمایت افسران بریتانیایی را با خود داشته و حملات را از شمال هند بریتانیایی افزایش داده و دای های هزاره را به اشغال درآوردند، نام افغانستان روی نقشه ها پدیدار شد (Vivien de St Martin, 1825). بر اساس نوشته تاریخ نگاران، هزاران تن از مردم هزاره به شمول زنان و کودکان به عنوان برده بفروش رسیدند (Poets Worldwide, 2017, p. 257; Temirkhanov, 1980; Thames Star, 1892; Waikato Times, 1892)، بخش های زیادی از سرزمین هزاره بین متجاوزان تقسیم شد. بسیاری از هزاره ها نیز مجبور به کار برای اشغالگران، بر روی زمین های اشغال شده ی خود شدند (Katib Hazārah, 2016, p. 969; Temirkhanov, 1980, pp. 265-266).

سرتاسر قرن بیستم با کشتار هزاره و تبعیض سیستماتیک علیه آنان رقم زده شده است (Poets Worldwide, 2017, p. 257). برای نمونه در دهه ی آخر قرن بیستم، افغان های طالب، دست به نسل کشی هزاران تن از مردم هزاره در مزار شریف، یکاولنگ، بامیان و کندی پشت زدند (Human Rights Watch, 1998; Poets Worldwide, 2017). پالیسی اصلی گروه قومی و بنیادگرای دینی طالبان، این بود و می باشد که مردم اوزبیک، تاجیک و تورکمن را به اوزبیکستان، تاجیکستان و تورکمنستان اخراج کنند و هزاره ها را به گورستان (Mir Hazar, 2020b; Zabriskie, 2008). جعل و تخریب تاریخ، فرهنگ و هویت هزاره نیز یکی از پلان های موازی بود که علیه هزاره ها در کنار جنایات سیستماتیک دیگر دنبال شده است. برای نمونه، در سال 2001، طالبان پیکره های بودای بامیان را که مظهر تاریخی و فرهنگی هزاره و یکی از میراث های مشهور بشری می باشند تخریب کردند. (Human Rights Watch, 1998; Poets Worldwide, 2017)

در قرن 21، هزاره ها تلاش بسیار کردند تا وضعیت حقوق بشری خود را با آموزش، برابری جنسیتی و راه اندازی جنبش های مدنی تغییر دهند. با این وجود، جنایات سازمان یافته علیه هزاره ها پایان نیافت. گروه طالبان و سایر گروه های قومی رادیکال مذهبی، همچنان هزاره ها را هدف قرار داده، آنان را گروگان گرفته و سر می برند. حکومت افغان نیز به همین شکل، برای نمونه در ماه جولای سال 2016، تظاهرات صلح آمیز جنبش روشنایی مردم هزاره را با قرار دادن کانتینر و توسط نیروهای نظامی در گوشه ای از شهر محاصره کرد. سپس عوامل گروه تروریستی طالبان-داعش، تظاهرات کنندگان هزاره را هدف حملات خونین قرار دادند. این جنایت شدید ضد بشری که بخشی از جریان نسل کشی هزاره است، همچنانکه خانم جنیفر کلمنت رییس انجمن جهانی قلم شرح می دهد، مصداق سانسور نیز می باشد (Mir Hazar, 2020b, 2020c; Poets Worldwide, 2017).

در عصر اینترنت و شبکه های اجتماعی، هویت یکی از داغ ترین موضوعات بین مردم غیر افغان/پشتون، از جمله میان هزاره ها می باشد. بسیاری از آنان نه تنها افغان را به عنوان یک هویت ملی و افغانستان را به عنوان یک نام برای کشورشان زیر سوال می برند، بلکه مساله اقلیت و اکثریت را نیز رد کرده و می گویند که گروه حاکم که قدرت را چند دهه در اختیار داشته، در نبود سرشماری و نبود دیتای درست، دست به تقلب و جعل آمار و معلومات می زند (Raofi, 2018).

در سال 2021، گروهی از روشنفکران هزاره با عنوان پیشگامان جنبش استقلال هزارستان، منشور هزارستان را منتشر کردند. در ماده سوم و در فصل نخست این منشور که مربوط به اهداف می باشد، یکی از اهداف این است: تاسیس هزارستان دیجیتال (هزارستان الکترونیکی) و هویت دیجیتالی همراه با ارایه ی شماره ملی و سرشماری شهروندان هزارستان که از بالاترین درجه امنیت و حفظ حریم شخصی برخوردار باشد.